Опять раскинулся узорно, Сергей Есенин - перевод на польский

Перевод с русского на польский, русский оригинальный текст тут: http://feb-web.ru/feb/esenin/texts/es1/es1-024-.htm

* * *

Ach, znow rozlozyl sie wzorzyscie
Nad bialym polem szkarlat zorz,
I nowogrodzki dzwonek mgliscie
Gdzies sie zalewa z werwa juz.

Pod tumanami ponad rzeczka
Mnie okazujesz wdzieki swe,
I szarpie wiatr pod chusteczka
Wspaniale rude kosy twe.

Luk, rozpadajac sie wciaz plasa,
To jest, to znowu nie ma go;
Nie zaczaruje, nie zatrzasa
Przybrany rekaw twoj na zlo.

Od dawna sni sie juz dla fryca
Rozleglosc malinowych pol.
Wysoka ci sie sni swietlica,
A mnie – daleki klasztor moj.

Niebieski ogien tam do wzruszen
I do rozpaczy – zolty now.
Wiec bede rzewnym nowicjuszem,
A ty – hulaszcza zona znow.

I wiem, ze obaj tu zaczniemy
W sprezystej ciszy tesknic wciaz,
Za ciebie ja – w tumanie ciemnym,
A tobie sie przypomni maz.

Lecz i pojawszy juz nie wezme
Ni pieszczot roz, ni glebi zorz.
Ujrzawsze oczy swoja ziemie,
Kochaja inna ziemie juz.

1916 r.  

Другие произведения автора:

Микола, Сергей Есенин - перевод на польский язык

Лисица. Сергей Есенин - перевод на польский

К Левконое. Гораций