Да святога Iаана Кармянскага (паэма). 7. Абрыс галiны...

article100861.jpg

7.

***
Абрыс галіны,
 лінія святла —
Як словы,
 невыказныя ў малітве —
Звязаныя паміж сабой не рытмам,
А чысцінёю,
 што не знае зла.



***
Ах, вясёлка —
 дзіўная дарога
 кволай чалавечае душы:
Лёгка ўзносіш думкаю да Бога,
 на прыступку райскага парогу.
Вось каб узысці — і не грашыць!..

 

(вершы на беларускай мове)

 

 

 

 

© «Стихи и Проза России»
Рег.№ 0100861 от 13 февраля 2013 в 00:42


Другие произведения автора:

Памяцi Мамы. 1. Як многа можа просты гук...

Агародня-Карма

Кровью Господа, тернием, ранами...

Рейтинг: 0Голосов: 0430 просмотров

Нет комментариев. Ваш будет первым!