Да святога Iаана Кармянскага (паэма). 1. Гомель

article100868.jpg

1. ГОМЕЛЬ

Па горадзе, родным стаўшым,
Спяшаю хадой таропкай —
Туды, дзе, ноч недаспаўшы,
Ішла з вінаграднай гронкай
На свята — Праабражэння! —
Па сонным яшчэ праспекце,
З маленнем — аб ачышчэнні,
З прашэннем — каб не памерці,
З літаннем — уратавання! —
Праз слёзы, праз боль, у скрусе...


I мне было — даравана...


I — на ўрачыстым абрусе —
На вінаград і яблык
Упалі жывыя каплі,
А ў сэрцы, болей не ззяблым,
Ужо рассычаўся камень,
I ў кожным яго асклепку,
Такім ледзяным і бязбожным —
Нібы люстравалася Неба,
Пяшчотна і асцярожна.

 

(верш на беларускай мове)

© «Стихи и Проза России»
Рег.№ 0100868 от 13 февраля 2013 в 00:58


Другие произведения автора:

В легком танце стремишься, река...

Анёлу-ахоунiку (1)

Как вишня косточку...

Рейтинг: 0Голосов: 0502 просмотра

Нет комментариев. Ваш будет первым!