Пакiнуў родны кут даўно я,
Як пакiдаюць ў восень гусi,
Але ж на сэрцы неспакой,
Мне сняцца сны аб Беларусi.
Змяняў Дняпро я на Рыдо,
Дзе ноч, цi дзень, дзе цьма цi свет,
А Нарач на Антарыо,
Пакiнуўшы за следам след.
Шлях залаты знайсцi iмкнуўся,
Шукаў па свету светлу долю.
Урэшце рэшт я апынуўся
Сам насам у цудоўным полi.
Тут кветкi тыя ж i бярозы
Шапочуць нешта пра жыццё,
Такiя ж самыя марозы
I сонца, месяц и жнiўё.
Салодка тут i сытна жыцi
Без клопатаў ды без турбот.
Хапае ўсiм красы-зямлiцы,
Хапае радасцей, яснот.
ўсё добра у цудоўным полi,
Жывуць тут людзi без прымусаў.
Адно...на сэрцы неспакой,
Мне сняцца сны аб Беларусi.
Vit
Другие произведения автора:
ГОРНЫЙ РУЧЕЙ
МАРТ
Жертва красоты
Новые
Меню
