ЧУУМПУ ДЬОЛ

 

 

 

Поэтический перевод Ольги Софроновой – Суһум на язык народа Саха стихотворения Василия Полятинского "НЕЗАБУДКА”.

 

ЧУУМПУ ДЬОЛ

 

Кып-кыра, нап-нарын

Уйаҕас чэчигим,

Үөрүнньэҥсүрэхтээх

Быыкайкаан чээчигим,

 

Күн сирин күлүмнэс

Куйааһын ортото

Сэмэйдик сэгэйэ

Килбиктик күлэҕин.

Чуумпу дьол.

 

Мүөттүҥү саһархай

Күөхтүҥү харахтаах

Дьиктилээх иэйиилээх

Кэрэчээн кыысчааны

 

Мин ханна бу хаһан

Сүтэртим буолуоҕай,

Ону ким этиэҕэй,

Сүтүкпүн булуоҕай?

 

Соҕотох биэбэйбэр,

Нарыммар, кэрэбэр

Иэйинньэҥ сүрэҕим

Киниэхэ тардыһар,

 

Мин кутум, мин сүрүм

Бүтүннүү талаһар,

Мин чараас эйгэбин

Ким өйдүү сатыаҕай.

 

Сандаарар саһарҕам

Ис кута ырааһыан,

Кининэн эрэ мин

Дуоһуйа тыынарым.

 

Курус күһүн  кэллэ,

Олунньулуу тыалырда,

Сэбирдэҕи ытыйан

Тыалга сөрөөн эргиттэ.

 

Дьолломмут мин түүлбүн,

Оҕолуу эрэлбин

Сулустаах ардахтаах

Мэник тыал көтүппүт.

 

Поэт Василий Полятинский нууччалыы хоһоонун сахалыы Суһум тылбааһа

Ньурба к.

10.09.22 с.

© Свидетельство о публикации №122091001085

 

НЕЗАБУДКА

 

Хрупкий цветочек, моя незабудка,

Неповторимая радость одна,

Что знойным солнышком светится чудно,

Нежной улыбкой смущённой она,

Тихий уют.

 

Милая девушка, цветом фисташковым в мёде очей,

Где ненаглядную, где лучезарную, я потерял,

Боже, к единственной, очаровательной, нежность острей,

Зоренька ясная, душенька чистая, я ей дышал.

 

Осень пришедшая заполошилась,

Как же завьюжило здесь февралём,

Не позабудется сон, так случилось,

Веру наивную, звёздным дождём,

Ветер унёс.

 

Василий Полятинский

21:00 – 22:28 09.09.22

© Свидетельство о публикации №122090905219