На "Нямізе"

15 ноября 2012 — Юрий Арестов
article88155.jpg

Пераход “Няміга”.

Ціхая жалоба…

Кроў людская… Божа,

Што ж ты з намі робіш?

 

Мы яшчэ так мала

Пражылі на свеце!

Злітуйся, Ўсявышні,

Мы – шчэ толькі дзеці,

 

Дзеці светлай мары

І прасторы сіняй!

Адчаго ж мы сёння

Так бязглузда гінем?

 

Можа, мы згубілі

І любоў, і веру,

Адчыніўшы гэтым

У бяздонне дзверы?..

 

Нёс натоўп вар’яцкі

Крыкі, стогны нашы

У пякельнай смерці

Жудасную пашчу.

 

Мабыць, свет ахвярай

За свае злачынствы

Ў цемру апраметнай

Кінуў дух наш чысты,

 

Юны і прыгожы,

Поўны добрай сілы…

Ля святога храма –

У мятро-магілу?

 

Там маланкай злоснай

Лёс крывавы дзынкнуў

На жыцця апошнім

Слёзным тым прыпынку…

 

Пераход “Няміга”.

Ціхая жалоба…

Кроў людская… Божа,

Што ж ты з намі робіш?..

          __________

© «Стихи и Проза России»
Рег.№ 0088155 от 15 ноября 2012 в 08:01


Другие произведения автора:

Напутствие

Червоточина

Прошу...

Рейтинг: 0Голосов: 0672 просмотра

Нет комментариев. Ваш будет первым!