На "Нямізе"

Пераход “Няміга”.

Ціхая жалоба…

Кроў людская… Божа,

Што ж ты з намі робіш?

Мы яшчэ так мала

Пражылі на свеце!

Злітуйся, Ўсявышні,

Мы – шчэ толькі дзеці,

Дзеці светлай мары

І прасторы сіняй!

Адчаго ж мы сёння

Так бязглузда гінем?

Можа, мы згубілі

І любоў, і веру,

Адчыніўшы гэтым

У бяздонне дзверы?..

Нёс натоўп вар’яцкі

Крыкі, стогны нашы

У пякельнай смерці

Жудасную пашчу.

Мабыць, свет ахвярай

За свае злачынствы

Ў цемру апраметнай

Кінуў дух наш чысты,

Юны і прыгожы,

Поўны добрай сілы…

Ля святога храма –

У мятро-магілу?

Там маланкай злоснай

Лёс крывавы дзынкнуў

На жыцця апошнім

Слёзным тым прыпынку…

Пераход “Няміга”.

Ціхая жалоба…

Кроў людская… Божа,

Што ж ты з намі робіш?..

          __________

Другие произведения автора:

О смерти

Вечный вопрос

Беспризорники