Добры дзень, мая каханая!
Час мiнуу, як не было.
На парозе нечакана
у дзверы грукну я, i у цяпло
ты мяне запросiш стрымана
i абдымеш, як раней.
Стала сталаю жанчынаю -
час нiкога не мiне.
ПРЫПЕУ:
Пацалунак- падарунак.
Як дауно яго чакау,
быццам нейкi паласунак,
што з юнацтва смакавау.
I твае пялесткi-вусны -
дзiуны водар-асалода –
абгарнуць сваёй спакусай
i раптоунай прахалодай.
Добры дзень! Я так стамiуся.
Але, верыш, не шкадую,
што на доугi час згубiуся, -
i мiнулае шаную.
Так даруй, што затрымауся.
Я ж к табе праз пэуны час
усе жыцце свае спяшауся,
каб з*яднаць каханнем нас.
I хачу з табой застацца –
хай нас скруха абмiне, -
каб увек не раставацца.
Час нiкога не мiне.
ПРЫПЕУ.
Другие произведения автора:
ДОЖДЬ.
БЕССОННИЦА.
КЛОУН.
Это произведение понравилось:
Новые
Меню
