Не назаву нічыё імя,
Хто – тое бачыць Бог, -
Ён апякае мяне штодня
У кожнай з маіх дарог.
Шляхам пакутным іду за ім,
Узбоччу – крыжы, крыжы,
Вугаль і прысак, агонь і дым,
Прывіды, міражы.
Здані кахання, надзеі міраж,
Вернасць – падман, але
Мроіцца за даляглядам наш
Прыстанак у гэтым тле,
Дзе на зямлі ў апошні раз
Існых, з плоці – крыві
Фарбы і гукі абдымуць нас.
Госпадзе, благаславі!
Што ж супынілася ты, душа,
Зліцца з вечнай красой?
...На ручніку – па канцах крыжа –
Непадуладныя, час і іржа! –
Зоры сатканы дзіцячай рукою.
02.06.2001 г. Гродна
(верш на беларускай мове)
Другие произведения автора:
Божай слязою кацiцца зорка
Каложа. 1. Божа, прымi — такую...
За Крест Святой идет война